Een vrije vogel
Blijf op de hoogte en volg Suzanne
30 December 2012 | Suriname, Paramaribo
Hey mijn lieve bakra’s (blanken),
Afgelopen dagen heb ik weer heel wat van het land kunnen verkennen. We vertrokken met drie jeeps richting Apoura, een dorpje in het binnenland. Dat is een rit van ongeveer 7 uur als alles goed gaat. Uiteraard verlopen onze trips nooit zoals gepland. Na iets meer dan een uur kwamen we terecht op een bauxietweg met veel kuilen. Tot aan Apoura moet je dus over zo’n onverharde weg rijden. De chauffeur gaf aan dat de weg slecht onderhouden wordt en dat hij nu echt slechter was dan gewoonlijk. Wij reden voorop en na een tijdje zagen we de andere jeeps niet meer volgen. We hebben eerst een tijdje gewacht, maar er kwam niks. We zijn terug gereden en kregen te horen dat bij een jeep één band tijdens het rijden van de auto is gerold. Ze kwamen dus met een klap neer, gelukkig op bauxiet ipv asfalt! Gelukkig ging het goed met iedereen. De chauffeur van de desbetreffende auto was automonteur, dus een nieuwe band zat er al snel op. Maar niet voor lang, na een half uurtje kreeg dezelfde auto een klapband…dus weer een nieuwe band erop ( die het wel de hele trip volgehouden heeft ).
Ik vond de rit naar Apoura lang, maar ook heerlijk. Het geeft zo’n vrij gevoel om in een jeep door de jungle te rijden. Er is veel tijd om weg te dromen en na te denken. De conclusie van mijn gedachtes is dat de wereld nog aan mijn voeten ligt. Mijn leven kan nog alle kanten op en ik heb de vrijheid om zelf te kiezen wat ik ervan wil maken. Dat is een luxe die veel mensen in het leven niet krijgen. Zo reden we bijvoorbeeld langs binnenlandse dorpjes en dan zie je hoe anders het leven van andere mensen is. Zij hebben geen keus. De meeste mensen zitten levenslang vast aan hun leven daar. Daarom moeten wij met z’n allen maar al te blij zijn dat we in dat koude kikkerlandje ter wereld gekomen zijn .
Tijdens onze rit zijn we nog veel meer tegen gekomen. Zo heb ik een soort poema de weg over zien rennen. In een razend tempo verdween deze grote zwarte kat de mysterieuze jungle weer in. Verder stond ik versteld van alle bruggetjes die we tegenkwamen. Het begon met stevige en goed onderhouden houten bruggen, maar naarmate de reis vorderde werden de bruggetjes steeds gammeler. Een brug was zelfs geen brug meer te noemen (zie foto). Ongelofelijk dat je met jeeps nog veilig aan de overkant kunt komen!
Als we onderweg boskippen tegenkwamen, stapten de chauffeurs uit om ze neer te knallen. Boskippen zijn groot en zitten gewoon in de boomtoppen. De mannen hebben er één te pakken gekregen. Die werd dan ook even snel naast de auto gevild en in een zak in de koelbox gestopt. Wij mochten ook met dat jachtgeweer schieten, maar ik vond de terugslag zo heftig dat ik het niet gedaan heb.
Zoals je misschien gelezen hebt in mijn vorige blog, had ik verwacht dat het een avontuurlijke en vermoeiende trip zou worden, echt “back to the basics”. Dit viel helaas tegen. We hebben niet in een tentje in de jungle overnacht, maar gewoon in overdekte hutten. Daarbij stelde ik me heel wat voor van “Blanche Marie” de grootste waterval van Suriname. Toen we aankwamen dacht ik echt: wát!? Is dit het!? Het kleine regenseizoen is pas begonnen dus er is nog niet veel water. Ondanks dat heb ik genoten van de trip. De natuur blijft mooi en erg interessant. Zo zit de jungle vol met potentie verhogende planten en natuurlijke dildo’s. Haha, wie had dat gedacht!
We hebben ook nog het geluk gehad om apen tegen te komen. Prachtig hoe die dieren zich door de toppen van de bomen heen slingeren. In het wild is het toch heel anders om te zien!
Drie nachten in de hangmat slapen is goed te doen. Het liggen erin is prima. Het enige wat mij de eerste twee nachten wakker hield was de kou. En de derde nacht lagen we op een andere locatie en daar werd ik helemaal gek van alle vleermuizen. Bah, wat een stinkende rot beesten. Er zijn verschillende soorten vleermuizen en je moet opletten voor de “bloedzuigende vleermuis”. Tenen en armen moeten niet tegen de klamboe aanliggen!
De terugweg duurde nog langer dan de heenweg. Nu kreeg ook onze jeep pech. Er was iets kapot in de motorkap en we konden niet meer doorrijden. Toen heeft een andere jeep ons gesleept, je kunt je wel voorstellen hoe traag dat dat gaat op zo’n slechte weg. Helemaal bruin van de bauxiet kwamen we gisteravond laat weer thuis aan, héél wat muggenbulten rijker :p. De douche die normaal veel te koud is, vond ik nu heerlijk.
Morgen is het oudejaarsdag. Gisteravond stonden we al in de file om de stad in te komen en vandaag is het ook niet te doen om nog een taxi te nemen in de stad. Onze verwachtingen zijn hoog. Surinamers zijn erg trots op het feest dat hier gehouden wordt. Tientallen Surinamers hebben ons al warm gemaakt: “je weet niet wat je gaat mee maken, oud op nieuw in Suirname is groots”. Schijnbaar is Suriname de nummer 2 van beste plekken waar je oud op nieuw kunt vieren. Nummer 1 zou Austalië zijn.
Om 10:00 uur ‘s ochtends begint het feest al in de grootste winkelstraat in het centrum (laten wij nou net in die straat wonen!!). Ik ben erg benieuwd!
Ik wens jullie ook allemaal een mooie en gezellige jaarwisseling toe!!
Bigi Brasa van een vrije vogel!
Afgelopen dagen heb ik weer heel wat van het land kunnen verkennen. We vertrokken met drie jeeps richting Apoura, een dorpje in het binnenland. Dat is een rit van ongeveer 7 uur als alles goed gaat. Uiteraard verlopen onze trips nooit zoals gepland. Na iets meer dan een uur kwamen we terecht op een bauxietweg met veel kuilen. Tot aan Apoura moet je dus over zo’n onverharde weg rijden. De chauffeur gaf aan dat de weg slecht onderhouden wordt en dat hij nu echt slechter was dan gewoonlijk. Wij reden voorop en na een tijdje zagen we de andere jeeps niet meer volgen. We hebben eerst een tijdje gewacht, maar er kwam niks. We zijn terug gereden en kregen te horen dat bij een jeep één band tijdens het rijden van de auto is gerold. Ze kwamen dus met een klap neer, gelukkig op bauxiet ipv asfalt! Gelukkig ging het goed met iedereen. De chauffeur van de desbetreffende auto was automonteur, dus een nieuwe band zat er al snel op. Maar niet voor lang, na een half uurtje kreeg dezelfde auto een klapband…dus weer een nieuwe band erop ( die het wel de hele trip volgehouden heeft ).
Ik vond de rit naar Apoura lang, maar ook heerlijk. Het geeft zo’n vrij gevoel om in een jeep door de jungle te rijden. Er is veel tijd om weg te dromen en na te denken. De conclusie van mijn gedachtes is dat de wereld nog aan mijn voeten ligt. Mijn leven kan nog alle kanten op en ik heb de vrijheid om zelf te kiezen wat ik ervan wil maken. Dat is een luxe die veel mensen in het leven niet krijgen. Zo reden we bijvoorbeeld langs binnenlandse dorpjes en dan zie je hoe anders het leven van andere mensen is. Zij hebben geen keus. De meeste mensen zitten levenslang vast aan hun leven daar. Daarom moeten wij met z’n allen maar al te blij zijn dat we in dat koude kikkerlandje ter wereld gekomen zijn .
Tijdens onze rit zijn we nog veel meer tegen gekomen. Zo heb ik een soort poema de weg over zien rennen. In een razend tempo verdween deze grote zwarte kat de mysterieuze jungle weer in. Verder stond ik versteld van alle bruggetjes die we tegenkwamen. Het begon met stevige en goed onderhouden houten bruggen, maar naarmate de reis vorderde werden de bruggetjes steeds gammeler. Een brug was zelfs geen brug meer te noemen (zie foto). Ongelofelijk dat je met jeeps nog veilig aan de overkant kunt komen!
Als we onderweg boskippen tegenkwamen, stapten de chauffeurs uit om ze neer te knallen. Boskippen zijn groot en zitten gewoon in de boomtoppen. De mannen hebben er één te pakken gekregen. Die werd dan ook even snel naast de auto gevild en in een zak in de koelbox gestopt. Wij mochten ook met dat jachtgeweer schieten, maar ik vond de terugslag zo heftig dat ik het niet gedaan heb.
Zoals je misschien gelezen hebt in mijn vorige blog, had ik verwacht dat het een avontuurlijke en vermoeiende trip zou worden, echt “back to the basics”. Dit viel helaas tegen. We hebben niet in een tentje in de jungle overnacht, maar gewoon in overdekte hutten. Daarbij stelde ik me heel wat voor van “Blanche Marie” de grootste waterval van Suriname. Toen we aankwamen dacht ik echt: wát!? Is dit het!? Het kleine regenseizoen is pas begonnen dus er is nog niet veel water. Ondanks dat heb ik genoten van de trip. De natuur blijft mooi en erg interessant. Zo zit de jungle vol met potentie verhogende planten en natuurlijke dildo’s. Haha, wie had dat gedacht!
We hebben ook nog het geluk gehad om apen tegen te komen. Prachtig hoe die dieren zich door de toppen van de bomen heen slingeren. In het wild is het toch heel anders om te zien!
Drie nachten in de hangmat slapen is goed te doen. Het liggen erin is prima. Het enige wat mij de eerste twee nachten wakker hield was de kou. En de derde nacht lagen we op een andere locatie en daar werd ik helemaal gek van alle vleermuizen. Bah, wat een stinkende rot beesten. Er zijn verschillende soorten vleermuizen en je moet opletten voor de “bloedzuigende vleermuis”. Tenen en armen moeten niet tegen de klamboe aanliggen!
De terugweg duurde nog langer dan de heenweg. Nu kreeg ook onze jeep pech. Er was iets kapot in de motorkap en we konden niet meer doorrijden. Toen heeft een andere jeep ons gesleept, je kunt je wel voorstellen hoe traag dat dat gaat op zo’n slechte weg. Helemaal bruin van de bauxiet kwamen we gisteravond laat weer thuis aan, héél wat muggenbulten rijker :p. De douche die normaal veel te koud is, vond ik nu heerlijk.
Morgen is het oudejaarsdag. Gisteravond stonden we al in de file om de stad in te komen en vandaag is het ook niet te doen om nog een taxi te nemen in de stad. Onze verwachtingen zijn hoog. Surinamers zijn erg trots op het feest dat hier gehouden wordt. Tientallen Surinamers hebben ons al warm gemaakt: “je weet niet wat je gaat mee maken, oud op nieuw in Suirname is groots”. Schijnbaar is Suriname de nummer 2 van beste plekken waar je oud op nieuw kunt vieren. Nummer 1 zou Austalië zijn.
Om 10:00 uur ‘s ochtends begint het feest al in de grootste winkelstraat in het centrum (laten wij nou net in die straat wonen!!). Ik ben erg benieuwd!
Ik wens jullie ook allemaal een mooie en gezellige jaarwisseling toe!!
Bigi Brasa van een vrije vogel!
-
30 December 2012 - 18:55
Steven:
Waar is de foto van de brug :p ? -
30 December 2012 - 19:42
Marianne Lavrijssen:
Hoi Suzanne, leuk verslag. Wij, Arie en ik , wensen je een plezierige jaarwisseling en alle goeds voor 2013! -
30 December 2012 - 20:27
Marion:
Hey Suzanne,
leuk om je avonturen van de trip weer te lezen. Ondanks wat tegenvallers zoals de waterval en de meer luxere overnachtingen dan gepland, toch veel meegemaakt. Alleen al die slingerende apen, waw!!!
Een heel goed oud en nieuw en geniet er met volle teugen van !!
Liefs XXX -
30 December 2012 - 23:31
Suzanne :
Bedankt!! En steven, de foto laat nog even op zich wachten, ik heb hem niet met mijn eigen camera gemaakt, dus die foto moet ik nog krijgen ;) -
31 December 2012 - 00:07
Lèneke:
Waaaw! wat 'n reisverslag! JALOERS ben ik wederom! De week tussen kerst en nieuw jaar was echt DE feestweek!! Vandaag zou ik naar 't vat gaan als ik jou was! Morgen is een en al knalfeest! Je gaat echt hard schrikken! Zorg voor een mondkapje of handdoek voor je mond en zonnebrillen voor al het rondvliegende vuurwerk!!! wel supervet :)!!! Veel plezier en wan bun njun jari!!! -
31 December 2012 - 23:21
Familie Sinschek! Maastricht-Randwyck:
Goeden avond Suzanne,
De beste wensen voor 2013 van Saskia, Rens, Nils, Anita en Uwe Sinschek.
Geniet van je tijd in Suriname - een mooie ervaring die je nooit zal vergeten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
