Geëmanci-watte?
Blijf op de hoogte en volg Suzanne
17 Januari 2013 | Suriname, Paramaribo
In Paramaribo kun je goed en veel stappen. Het is hier totaal anders dan in Maastricht. In de meeste clubs heb je latin-zaaltjes waar paren dansen. Zoals ik eerder al schreef heb ik kennis kunnen maken met salsa, maar ook zouk, bachata, kizomba en merengue zijn voorbij gekomen de afgelopen maanden. Vooral de eerste weken heb ik vol bewondering staan kijken (ik hield meer van kijken dan zelf “te moeten”, haha).
Je hebt in die clubs een grote zaal waar de populaire muziek gedraaid wordt. Ik ben er wederom achter gekomen dat ik echt niet van discotheken hou. De muziek, de sfeer en het overdreven gedrag van de mensen staat me niet aan. Daarentegen hou ik wel van cafeetjes om te stappen. Echte stapcafeetjes kennen ze hier niet, maar hier hebben ze Havana Lounge. Havana heeft een zaal (niet al te groot) met een dansvloer en buiten heb je een groot terras. De sfeer in Havana is naar mijn mening beter. Havana heeft niet zo’n “patser uitstraling” met allerlei glimmende dingen. Het ziet er gewoon gezellig en normaal uit.
Op stap kan ik genieten van het danstalent van de Surinaamse man! Het lijkt soms op “so you think you can dance” in real life. Erg leuk om naar te kijken. Daarbij krijgen deze jongens van mij ook dikke complimenten voor hun lichaam, want eerlijk is eerlijk, de lichamen van onze donkere medemensen zijn toch een stuk strakker en atletischer dan die van menig bierdrinkende Nederlander. Toch blijf ik voorstander van de kaaskoppen, want (mi gado) de Surinaamse man……
De Surinaamse man heeft altijd gelijk, ook wanneer hij onzin vertelt. De eerste weken gingen wij nog wel eens in discussie met een aantal kortzichtige personen, maar als snel kwamen we erachter dat je in de problemen komt wanneer je Surinamers tegenspreekt. Ik vind de mannen hier vaak onintelligent overkomen, van jong tot oud. De rolverdeling is nog altijd erg ouderwets: de man werkt, de vrouw zorgt voor de kinderen en het huishouden (en in de meeste gevallen wordt ze bedrogen). In gesprekken met creoolse vrouwen horen we zelfs dat het grootste gedeelte van de creoolse mannen geen omkijk heeft naar zijn kind(eren). Mannen voelen zich meer man als hun vrouw zich voor hen uitslooft en bijvoorbeeld een lekkere maaltijd op tafel heeft klaarstaan wanneer hij thuis komt. Open-minded, no way! Ze spreken zichzelf trouwens ook heel vaak tegen en ze luisteren totaal niet naar tegenargumenten. Ik heb hier dan ook geleerd dat het soms toch echt beter is om “ja en amen” te zeggen en voor jezelf te denken “wat ben jij een malloot”.
Dan heb je nog een aparte groep: de stagiairejagers. Dit zijn de jongens die het gemunt hebben op "bakra’s" die hier stage komen lopen. De stagiairejagers hebben meestal een vaste vriendin die in het openbaar als hun vriendin wordt bestempeld (meestal een meisje in Nederland, die hoopvol terug wil naar Suriname om een toekomst op te bouwen met de jongen in kwestie). Daarnaast hebben deze jongens nog heel wat andere meisjes. Ik denk dan hoe naïef kunnen die meisjes zijn!!?
Voor HBO denkniveau of hoger zul je hier goed moeten zoeken en moet je vooral niet in de clubs zijn.
Op stap denken heel wat mannen dat MIJN kont hun territorium is. Als je even niet oplet word je alweer van achter “gehumt”. Op een “vriendelijk” verzoek om mij met rust te laten wordt gereageerd met: “Waar maak je je druk om Mammie, het is toch maar een dansje!”. Vervolgens moet je zeker 10 keer herhalen dat je het NIET wil en dat hij je met rust moet laten.
Op sommige avonden is het erger dan op andere. Soms werd ik er echt heel erg pissig van. Waarom komen wild vreemde kerels naar je toe om te vragen of je met ze mee gaat? Ze vragen ook nog tien keer: “waarom dan niet?” als je ze afwijst. Op andere avonden kon ik er beter mee omgaan en dacht ik: Tja, dat is nu eenmaal de mentaliteit hier. Go with the flow, wees duidelijk en lach er vervolgens om.
Als ik iets kon veranderen aan deze cultuur zou ik het zo doen. Ik haat het dat mannen hier werkelijk denken dat ze beter zijn dan vrouwen. Het is ook de schuld van alle vrouwen die eraan meedoen vind ik. De Surinaamse vrouwen weten heus wel dat hun man niet trouw is, maar ze knijpen een oogje toe en accepteren het. Daarnaast weten de Nederlandse stagiaires ook wel dat ze in bed liggen met een man/jongen die hun vriendin/vrouw bedriegt. Het kan ze niks schelen, ze denken aan hun eigen behoeften. Het zou zo mooi zijn als de vrouwen ermee stoppen. De Surinaamse vrouwen zouden niet langer moeten accepteren dat hun man vreemdgaat en de Nederlandse meisjes zouden niet langer moeten meedoen aan zo’n egoïstische activiteiten. Dan zouden we eens kunnen zien wat er nog overblijft van die krolse mannen!
Wat ben ik toch blij met Nederland! En met nog 1,5 week te gaan, ben ik ook meer dan ooit blij om naar huis te gaan. Ik ben zo blij met ons geëmancipeerde land, met onze geëmancipeerde maatschappij, met onze geëmancipeerde mannen!! Mannen waarmee je een gesprek kunt voeren, mannen die zich gelijkwaardig voelen aan vrouwen. Geef mij maar liever een lieve betrouwbare man waarmee je een gesprek kan voeren (maar die wel een stijve hark is op de dansvloer), dan de Surinaamse handsome-boys. En ik hoop zo dat de emancipatie zich verder zal verspreiden over de rest van de wereld, want het is hard nodig!
Je hebt in die clubs een grote zaal waar de populaire muziek gedraaid wordt. Ik ben er wederom achter gekomen dat ik echt niet van discotheken hou. De muziek, de sfeer en het overdreven gedrag van de mensen staat me niet aan. Daarentegen hou ik wel van cafeetjes om te stappen. Echte stapcafeetjes kennen ze hier niet, maar hier hebben ze Havana Lounge. Havana heeft een zaal (niet al te groot) met een dansvloer en buiten heb je een groot terras. De sfeer in Havana is naar mijn mening beter. Havana heeft niet zo’n “patser uitstraling” met allerlei glimmende dingen. Het ziet er gewoon gezellig en normaal uit.
Op stap kan ik genieten van het danstalent van de Surinaamse man! Het lijkt soms op “so you think you can dance” in real life. Erg leuk om naar te kijken. Daarbij krijgen deze jongens van mij ook dikke complimenten voor hun lichaam, want eerlijk is eerlijk, de lichamen van onze donkere medemensen zijn toch een stuk strakker en atletischer dan die van menig bierdrinkende Nederlander. Toch blijf ik voorstander van de kaaskoppen, want (mi gado) de Surinaamse man……
De Surinaamse man heeft altijd gelijk, ook wanneer hij onzin vertelt. De eerste weken gingen wij nog wel eens in discussie met een aantal kortzichtige personen, maar als snel kwamen we erachter dat je in de problemen komt wanneer je Surinamers tegenspreekt. Ik vind de mannen hier vaak onintelligent overkomen, van jong tot oud. De rolverdeling is nog altijd erg ouderwets: de man werkt, de vrouw zorgt voor de kinderen en het huishouden (en in de meeste gevallen wordt ze bedrogen). In gesprekken met creoolse vrouwen horen we zelfs dat het grootste gedeelte van de creoolse mannen geen omkijk heeft naar zijn kind(eren). Mannen voelen zich meer man als hun vrouw zich voor hen uitslooft en bijvoorbeeld een lekkere maaltijd op tafel heeft klaarstaan wanneer hij thuis komt. Open-minded, no way! Ze spreken zichzelf trouwens ook heel vaak tegen en ze luisteren totaal niet naar tegenargumenten. Ik heb hier dan ook geleerd dat het soms toch echt beter is om “ja en amen” te zeggen en voor jezelf te denken “wat ben jij een malloot”.
Dan heb je nog een aparte groep: de stagiairejagers. Dit zijn de jongens die het gemunt hebben op "bakra’s" die hier stage komen lopen. De stagiairejagers hebben meestal een vaste vriendin die in het openbaar als hun vriendin wordt bestempeld (meestal een meisje in Nederland, die hoopvol terug wil naar Suriname om een toekomst op te bouwen met de jongen in kwestie). Daarnaast hebben deze jongens nog heel wat andere meisjes. Ik denk dan hoe naïef kunnen die meisjes zijn!!?
Voor HBO denkniveau of hoger zul je hier goed moeten zoeken en moet je vooral niet in de clubs zijn.
Op stap denken heel wat mannen dat MIJN kont hun territorium is. Als je even niet oplet word je alweer van achter “gehumt”. Op een “vriendelijk” verzoek om mij met rust te laten wordt gereageerd met: “Waar maak je je druk om Mammie, het is toch maar een dansje!”. Vervolgens moet je zeker 10 keer herhalen dat je het NIET wil en dat hij je met rust moet laten.
Op sommige avonden is het erger dan op andere. Soms werd ik er echt heel erg pissig van. Waarom komen wild vreemde kerels naar je toe om te vragen of je met ze mee gaat? Ze vragen ook nog tien keer: “waarom dan niet?” als je ze afwijst. Op andere avonden kon ik er beter mee omgaan en dacht ik: Tja, dat is nu eenmaal de mentaliteit hier. Go with the flow, wees duidelijk en lach er vervolgens om.
Als ik iets kon veranderen aan deze cultuur zou ik het zo doen. Ik haat het dat mannen hier werkelijk denken dat ze beter zijn dan vrouwen. Het is ook de schuld van alle vrouwen die eraan meedoen vind ik. De Surinaamse vrouwen weten heus wel dat hun man niet trouw is, maar ze knijpen een oogje toe en accepteren het. Daarnaast weten de Nederlandse stagiaires ook wel dat ze in bed liggen met een man/jongen die hun vriendin/vrouw bedriegt. Het kan ze niks schelen, ze denken aan hun eigen behoeften. Het zou zo mooi zijn als de vrouwen ermee stoppen. De Surinaamse vrouwen zouden niet langer moeten accepteren dat hun man vreemdgaat en de Nederlandse meisjes zouden niet langer moeten meedoen aan zo’n egoïstische activiteiten. Dan zouden we eens kunnen zien wat er nog overblijft van die krolse mannen!
Wat ben ik toch blij met Nederland! En met nog 1,5 week te gaan, ben ik ook meer dan ooit blij om naar huis te gaan. Ik ben zo blij met ons geëmancipeerde land, met onze geëmancipeerde maatschappij, met onze geëmancipeerde mannen!! Mannen waarmee je een gesprek kunt voeren, mannen die zich gelijkwaardig voelen aan vrouwen. Geef mij maar liever een lieve betrouwbare man waarmee je een gesprek kan voeren (maar die wel een stijve hark is op de dansvloer), dan de Surinaamse handsome-boys. En ik hoop zo dat de emancipatie zich verder zal verspreiden over de rest van de wereld, want het is hard nodig!
-
17 Januari 2013 - 16:46
Katinka:
Hihi Suus, leuk om weer te lezen! En we zijn heeeel erg blij als je weer veilig en wel in Nederland bent! En we willen uiteraard die nieuwe danspasjes wel van je zien! Wellicht hier met carnaval in de sneeuw..
Nog een hele fijne 1,5 week gewenst!!
Liefs en een dikke kus Kat -
17 Januari 2013 - 22:20
Marion:
Hey Suzanne,
Nou, dat is een duidelijk beeld dat je hier schept over de Surinaamse man. De waardering voor onze Nederlandse man stijgt haha!!
De tijd is enorm snel gegaan, volgende wwek zondag zien we jullie gelukkig weer. Ben benieuwd!
Geniet nog van jullie laatste trip. Een hele goede terugreis en tot op Schiphol!
Veel liefs
Marion -
17 Januari 2013 - 22:28
Suzanne:
Haha, ja mijn waardering voor de Nederlandse man is ook gestegen, haha. Ik hoop dat we nog mooi weer hebben op onze trip, dat zou lekker zijn. En inderdaad tot volgende week zondag :) ! -
18 Januari 2013 - 10:51
Bianca Beckers:
Een duidelijke mening! Daar houd ik van. Geniet van de laatste anderhalve week! Tot gauw. -
19 Januari 2013 - 11:20
Marian En They:
Ha Suzannne,
Eindelijk hebben wij jouw website gevonden! Een beetje laat misschien maar beter laat dan noiit, toch?
Ik (They) heb jouw laatste reisverslag gelezen over de Surinaamse man. Leuk verhaal. Inhoud is natuurlijk niet leuk: de macho Surinaamse man die zich verheven voelt boven de vrouw. Ik kan mij heel goed voorstellen dat je de Nederlandse man-vrouw verhoudingen beter bent gaan waarderen! Als dat de winst is van jouw buitenlandse stage dan heeft het al veel opgeleverd: je weet steeds beter wat je zelf belangrijk vindt.
We zijn benieuwd naar jouw verhalen als je terug bent. We hebben al veel gehoord via Caro, maar ik verheug mij op de verhalen over het onderwijs.
Ondanks de Surinaamse mannen: geniet nog van je avontuur en tot binnenkort.
Dikke kus,
Marian en They -
19 Januari 2013 - 20:02
Gerda:
Wat een verhaal over de Surinaamse mannen.Ik kan mij voorstellen dat je dat gedrag na 3 maanden goed zat bent.
Binnenkort weer genieten van Nederlandse degelijkheid.
Amuseer jullie nog de komende week.En heb je nog grote zeeschilpaden gespot???
Liefs Gerda -
21 Januari 2013 - 21:19
Maria:
Hey Suzanne.
Na het lezen van je verhaal is, krijg je een raar gevoel bij Surinaamse "tradities". Het is erg dubbel allemaal. Alweer een levenservaring rijker.
Geniet nog even van je laatste week en een goede reis terug gewenst! Tot binnenkort......
Groetjes Maria ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
