Over mijn verschrikkelijke stage...

Dan is het nu (helaas) écht tijd voor mijn blog over stage:

Stage valt heel erg tegen. Ten eerste mocht ik de eerste twee weken bijna niks doen. Ik zat maar wat achterin de klas. Ik werd wel gebruikt om potloden te slijpen, maar dan heb je het ver gehad. De juffen hier zo gemeen tegen de kinderen!! Ze schelden en dreigen, ze rammelen kinderen door elkaar, en waaaaag het niet om te huilen! Ook als kinderen iets niet begrijpen of een letter niet kennen dan zijn ze de sjaak.

Ik zit bij de kleuters en de dagen duren erg lang. Dat komt doordat er zo weinig wordt gedaan op een dag. Zo hebben de kinderen laatst 55 minuten achter elkaar moeten overliggen (met je armen en hoofd op de tafel liggen), omdat de juf kroontjes moest passen één voor één.

Als de kinderen aan het werk zijn moet het stil zijn. De leerkracht gaf mij vandaag zelfs een stok en zei: "zorg dat ze stil zijn". Ik had de stok in m'n handen en liep een rondje. De kinderen keken me bang aan, ik vond het verschrikkelijk. Maar na 2 minuten hadden ze door dat ik niks met die stok zou gaan doen, dus begonnen ze weer te kletsen.
De kinderen zijn zo gewend dat ze grof worden aangepakt, als ik dan op een normale manier iets aan de kinderen vraag dan doen ze het echt niet!

Inmiddels zit mijn derde stageweek erop. Ik heb deze week twee dagen zelf mogen draaien. Maandag was heel erg leuk, omdat de leerkracht( lekker) de klas uit ging. Ik vond het heerlijk dat die negatieve energie de klas uit was. Ik kon enthousiast naar de kinderen zijn en op een vrolijke en stimulerende manier lesgeven. Ik moest wel streng zijn, maar d.m.v. een beloningssysteem was het goed te doen! Ook vandaag heb ik de dag gedraaid, maar de leerkracht bleef in de klas en corrigeerde de kinderen continu. Daarbij heeft ze vandaag voor het eerst een kind echt afgeranseld. Gelukkig was ze haar stok kwijt, anders had hij er ook nog met de stok van langs gekregen. (Ik heb het idee dat ze het in het begin nog niet deed, omdat het officieel niet mag en dan zie ik dat. Maar nu ze aan me gewend is durft ze steeds verder te gaan).

Voordat ik naar Suriname ging, was ik erop voorbereid dat ik dit soort dingen zou meemaken. Daardoor kan ik er op zich nog best goed tegen. Het is gewoon een groot cultuurverschil en met die nuchtere blik kan ik het gelukkig een plek geven. Ik ben het er natuurlijk niet mee eens en ik vind het hartverscheurend om te zien hoe die kleine bruine schatjes ervan langs krijgen, maar het is hun cultuur. Hetgeen wat mij zo ongelukkig maakt op stage is de negativiteit. De juf begint de dag al zo boos en geïrriteerd en dat gaat door tot aan het eind. Ze lijkt altijd chagrijnig en doet zó gemeen. Ik word daar ook mismoedig van!

GELUKKIG maken alle dingen die we hier doen en beleven buiten stage heel veel goed!! Zo zijn we afgelopen weekend op quadtour geweest, dwars door de jungle. Ik heb echt heel had gescheurd! (De twee dagen erna had ik spierpijn, haha). Ook was er een jeep bij met een chauffeur die aan crossen doet, dus dat ging er ook lekker ruig aan toe. I loved it!

Dit weekend ga ik met Inge en Dyonne naar Brownberg en Stone eiland (een of ander chill-eiland) en daar krijgen we salsacursussen op het strand. 02-12-2012 wordt mijn eerste verjaardag in de zon, met een cocktailtje op het strand =).